Kurs postrzegania pozazmysłowego

Na co dzień od lat zajmuję się tematem niszowym - treningiem umysłu, pamiętaniem, koncentracją, wyobraźnią i kreatywnością. Zawsze intrygował mnie umysł, dlatego też w 1997r. założyłam Szkołę Pamięci w oparciu o koncepcję pana Przemysława Wojakowskiego ze Szczecina. Potem opracowałam trening szybkiego czytania, a wszystko po to, by uczniowie uczyli się szybciej i bez większego wysiłku. Zaczęłam od własnego dziecka, gdy moja córka miała 8 miesięcy, uczyłam ją czytać, ale nie po to, by czytała, ale po to, by jej umysł rozwijał się. Moje poszukiwania dały efekt – zaczęłam pracę jako trener umysłu. Na zajęcia sama przygotowywałam ćwiczenia. Z jednej strony byłam wierna metodzie, a z drugiej strony tworzyłam ćwiczenia obserwując moich kursantów, co i jak na nich wpływa. Z fachowej literatury tematu wiedziałam, że umysł pracuje wydajnie, gdy obie półkule mózgowe są pobudzane w takim samym zakresie; z taką samą intensywnością. Tradycyjna szkoła ćwiczy lewą, a ja prawą półkulę. Wymyślałam, trenowałam, stawałam czasem na kokardzie, bo miałam czasem tak wiernych kursantów, że uczęszczali na zajęcia 2 i 3 lata.

Dość szybko zrozumiałam, że ogromną rolę odgrywa intuicja. Sama jej doświadczałam i widziałam, że mi w życiu pomaga. Na gorąco inicjowałam ćwiczenia, w których uczestnicy odwoływali się do intuicji, a uzyskawszy jej podpowiedź, sami byli zaskoczeni.

Potem uczyłam ich, by ufali swojej pierwszej myśli, która przychodzi im do głowy wtedy, gdy zastanawiają się nad jakąś sprawą czy problemem. „Odczytywali ręką”, a nie oczami, w którym miejscu jest czerwony kartonik, podłożony pod jedną z trzech białych kopert. Ćwiczenie to jest przez moich kursantów uwielbiane, bo są mocno zaskoczeni, że im się tak udaje.

Zauważyłam, że kursanci mają lepsze efekty w pracy swojego umysłu, gdy ćwiczą intuicję. Zwykle nie rozumieli, jak to możliwe, że coś wiedzą, gdy inni muszą to policzyć. Niektóre ćwiczenia wyglądają jak czary mary.

Potem kupiłam karty Zenera, opracowane w 1926r. przez lekarza psychiatrę, który wykorzystywał je do pracy w dochodzeniu domniemanych zdolności paranormalnych szeroko pojmowanego postrzegania pozazmysłowego. Posługuję się nimi na różne sposoby i bardzo je lubię. One z kolei naprowadziły mnie na zabawę z dziećmi, którą nazwałam: „Gdzie jest król?” Dzieci uwielbiają to, a zwłaszcza „odczytywanie kart swoim ciałem”, a nie wzrokiem.

Długo wymyślałam ćwiczenia. Dzieci zakładały maski na oczy, ćwicząc inne zmysły. Nie pamiętam, w jaki sposób, ale natknęłam się na dwóch panów, Wieczysława Bronikowa i Marka Komissarova.

Odnalazłam panią, która znała Bronikowa i w 2017r. udało mi się zaprosić ją do Radomia. Wraz z moimi dorosłymi kursantami zaczęliśmy uczyć się otwierania naszego umysłu na postrzeganie pozazmysłowe.

A potem przez Facebooka odnalazłam Marka Komissarova i zaczęliśmy rozmawiać o kursie w Polsce.

Mój czas był niezwykle ograniczony, pracowałam w szkole średniej, nauczałam języka polskiego, byłam egzaminatorem i weryfikatorem egzaminatorów maturalnych, więc pracy miałam naprawdę dużo. Ale moje zainteresowanie tematem nie wygasło i postanowiłam spotka się z Markiem Komissarovem. Nie było to łatwe, ponieważ Mark mieszka w Stanach Zjednoczonych. Byłam zaskoczona, ale po prostu się zgodził.

I tak rozpoczęliśmy od stycznia 2025r. przygotowania do Seminarium w Polsce, w Radomiu. A ponieważ jestem przede wszystkim praktykiem, to zaczęłam pracę z dziećmi, a właściwie z dwiema przecudnymi dziewczynkami Lilą i Zosią. Efekty naszej wspólnej pracy są na moim Facebooku i Instagramie.

20 czerwca 2025r. otrzymałam Licencję na nauczanie dzieci i dorosłych metodą Marka Komissarova.

• Wszystko co nowe, nieznane ma trudność dotarcia do umysłów mas, a zwłaszcza coś niematerialnego i nieuchwytnego, tak jak postrzeganie pozazmysłowe.
• Lęk przed nieznanym budzi dyskomfort.
• Ludzie tego, czego nie znają, nie rozumieją, nie ufają i obawiają się, że ktoś będzie nimi manipulował.
• Ludzie chcą mieć kontrolę. A ta wynika ze strachu.
• Ludzie postrzegają świat z pozycji intelektualnej, chcą rozumieć. A nie wszystko w naszym świecie co dotyczy człowieka, jest możliwe, by wytłumaczyć logicznie.
• Ludzie chcą gotowej recepty, procedury, podpowiedzi przepisu na poruszanie się w świecie, ale to nie jest przepis na piernik.
• Ludzie zbyt mało pracują nad własnym samorozwojem, nie poszukują, nie stawiają sobie pytań. Czasem nie mają pokory, by poznać wiedzę, ta zaś wymaga wysiłku.
• Ludzie żyją albo w przeszłości i mówią, że wiedzą, bo tak doświadczyli, albo żyją w przyszłości, w której upatrują niebezpieczeństwa czy porażki.

• Ludzie posługują się schematami myślowymi, kierują się nawykami, które blokują je. Ludziom wydaje się, że jeśli zawsze coś tak robili, to jest dobrze. Brak elastyczności umysłu, bo to jest prostsze, nie rodzi problemu ani żadnych trudności.
• Brak odpowiedzialności, która otwiera drzwi do intuicji. Intuicja jest zakrzykiwana licznymi bodźcami ze świata zewnętrznego. Ja to nazywam brakiem łączności z własnym umysłem.
• Ludzie chętnie oceniają , że coś jest dobre albo złe; nie sprawdzają sami, przejmują opinię innych. A żaden fakt nie jest ani zły, ani dobry ( wykluczając czyn amoralny, np. kradzież czy morderstwo). Ludzie nie rozumieją, że to nasza reakcja nadaje rangę danej informacji.
• No niestety jesteśmy leniwi, a postrzeganie pozazmysłowe to ustawienie umysłu na pewien stan, by tę rzecz wykonać.
• Ludzie lubią analizować, roztrząsać. Nie dochodzą jednk do innowacyjnych wniosków, ponieważ analizowanie zawsze opiera się na tym, co już znamy, więc nie może przynieść niczego nowego ani nieoczekiwanego. I zawsze dzieje się tak, jak myślisz, że jest. Rzeczywistość potwierdza nasze myślenie. Jeśli uważasz, że możesz, to możesz, a jeśli uważasz, że nie możesz, to nie możesz!

Metoda Marka Komissarova

Metoda autorska Marka Komissarova bezpośredniego odbioru informacji z otoczenia jest unikalna (opatentowana w USA - zgłoszenie tymczasowe nr 60/854,231, złożone 25 października 2006 i zarejestrowana w Rosji).

Mark Komissarov to ikona w temacie postrzegania pozazmysłowego.

Dzięki niemu możesz przekonać się sam, że szósty zmysł naprawdę istnieje, wbrew sceptykom, którzy temu zaprzeczają. Tradycyjna naukowa koncepcja pięciu zmysłów (wzroku, słuchu, dotyku, smaku i węchu) nie jest jednak obecnie wystarczająca, aby wyjaśnić to wciąż tajemnicze zjawisko, które coraz więcej ludzi na całym świecie demonstruje w obecności różnych świadków. Jednakże, jeśli nasi akademicy nie potrafią wyjaśnić tego zjawiska, nie oznacza to, że nikt nie jest obdarzony szóstym zmysłem. Ludzie uczą się „widzieć” z zamkniętymi lub zasłoniętymi oczami. Co więcej, ludzie niewidomi mogą nabyć tę umiejętność.

Metoda Marka Komissarova, zwana metodą „Rozwoju bezpośredniej percepcji informacji”. Nauczanie Komissarova składa się z dwóch etapów, w których najpierw przełamywana jest bariera psychologiczna na poziomie naszej świadomości, a następnie na poziomie naszej podświadomości, kiedy to aktywowany jest „ośrodek bezpośredniej percepcji informacji”, niezbędny dla własnego „infoczucia”. Metoda Komissarova dotycząca nauczania umiejętności „widzenia” przy zamkniętych lub zasłoniętych oczach nie została jeszcze wyjaśniona przez fizjologów i psychologów. Podejście jego do tego zjawiska wydaje się całkowicie racjonalne, gdyż on sam jest z zawodu chemikiem i technikiem, nie wierzy w żadne cuda i nie wiąże swojej metody z żadnym mistycyzmem. Praktyczne wyniki jego metody zostały zweryfikowane przez Laboratorium Neurofizjologii Pediatrycznej IEFB RAN w Sankt Petersburgu w Rosji oraz w New York University School of Medicine w USA.

Mark Komissarov urodził się w Rosji, jest z wykształcenia inżynierem, ale w 1989 roku wyemigrował z rodziną do USA. Komissarov prowadził seminaria w USA, Kanadzie, Australii, Rosji, Cechach, Niemczech czy Dubaju. Jego najmłodszymi studentami były dzieci w wieku 3 lat, a najstarszą absolwentką jego seminarium była kobieta po 70-tce.

Efekty pracy metodą Marka Komissarova

Metoda bezpośredniego postrzegania informacji pozwala na przebudzenie własnego wewnętrznego centrum informacyjnego, dzięki czemu jest się w stanie odbierać informacje z otoczenia bez korzystania z podstawowych pięciu zmysłów!

Przez całe życie zawsze staramy się podejmować właściwe decyzje. Decyzje te są podejmowane przez nasze mózgi na podstawie informacji, które do niego docierają ze środowiska zewnętrznego. Ta informacja będzie wiarygodna tylko wtedy, gdy nasze mózgi otrzymają naprawdę dokładne informacje.

Potrzebne nam informacje dostarczają nam narządy percepcji (wzrok, węch, słuch, smak, dotyk). Są one mediatorami między światem zewnętrznym, a naszymi mózgami. Jednak te nasze organy czasami popełniają błędy, a tym samym przekazują nieprawidłowe informacje do mózgu. Na podstawie tych błędnie pozyskanych informacji nasze mózgi podejmą niewłaściwą decyzję, co może prowadzić do nieprzyjemnych sytuacji życiowych, a czasem fatalnych konsekwencji dla nas i naszego otoczenia.

Jeśli masz aktywowane Centrum Percepcji Informacji, jesteś w stanie odbierać informacje bezpośrednio z otoczenia i dzięki temu możesz podejmować ważne decyzje bez negatywnych konsekwencji.
 

W przypadku uruchomienia Centrum Percepcji Informacji otworzą się przed Tobą nowe możliwości i zdolności:

• aktywacja Centrum Percepcji Informacji (centrum informacyjnego) w ludzkim mózgu.
• możliwość odbioru informacji z zewnątrz, bez używania zwykłych zmysłów.
• zwiększenie ilorazu inteligencji (IQ).
• wzrost ilości przetwarzanych informacji w jednostce czasu (średnio o 20%).
• zwiększenie umiejętności uczenia się.
• rozwój intuicji.

• otworzysz i aktywujesz własne centrum informacyjne, które ma każdy, nawet jeśli z niego nie korzysta.
• będziesz bardziej pewny, co robić i jak postępować w każdej sytuacji życiowej.
• będziesz mógł lepiej oszacować cechy charakteru ludzi, których spotkasz we wszystkich dziedzinach swojego życia.
• Twoje charakterystyczne umiejętności ulegną poprawie.
• będziesz pewnym i świadomym człowiekiem z własnymi opiniami.
• obudzisz i rozwiniesz własne zdolności, które dotychczas uważane były za paranormalne.

Odbierane sygnały (informacje) z otoczenia możesz wykorzystać na swoją korzyść (w biznesie, w związkach partnerskich, w relacjach międzyludzkich, wychowaniu dzieci itp.)

Wraz z dalszym rozwojem centrum informacyjnego będziesz mógł: widzieć przeszłość, zobaczyć przeszkody z zamkniętymi oczami, otrzymywać informacje na odległość i robić to, o czym jeszcze tylko marzysz.

Dlaczego dzieci uczą się szybciej „widzenia bez oczu”?

Większość dzieci uczy się „widzieć bez oczu” w ciągu jednego dnia, a najczęściej w ciągu dwóch, trzech godzin. Nierzadko zdarza się, że ci "duzi" użalają się nad sobą, że nie potrafią tak szybko opanować widzenia bez oczu. Dlaczego tak się dzieje?

To zależy od kilku czynników. Dzieci:

• kiedy się uczą, to zwykle mniej się boją popełnianych błędów niż dorośli
• zazwyczaj nie doświadczyły tego, że błędy mogą mieć czasami daleko idące konsekwencje
• nie zdążyły jeszcze przejąć błędów innych ludzi

• nie dokonują samooceny i co za tym idzie nie mają efektu samooskarżenia, co sprawia że nauka znacznie mniej jest męcząca
• nie wpadłyby nigdy na pomysł zrobienia planu postępów podczas nauki
• obserwują, jak dorośli coś robią, a kiedy widzą, że coś działa, trenują samodzielnie aż do osiągnięcia upragnionego celu
• czynnik czasu w procesie uczenia się i podczas treningu nie odgrywa dla nich żadnej roli
• "widzenia bez oczu" najszybciej uczą się dzieci w wieku 5-7 lat
• dzieci uczą się zazwyczaj wielokrotnie łatwiej niż dorosły, bo mają znacznie mniej negatywnych doświadczeń niż my dorośli
• o wiele mniej stawiają pytań; niczego nie kwestionują
• nie chcą żadnych teoretycznych wyjaśnień dopóki czegoś nie zrobią i patrzą tylko, czy coś działa i wtedy ewentualnie, robią coś z naszą pomocą
• nie interesuje ich, dlaczego coś i jak funkcjonuje; ważne dla nich jest to, że coś działa i to ułatwia proces uczenia się kilkakrotnie szybciej
• dzieci mają wyraźną przewagę jeśli chodzi o funkcje mózgu w procesie poznawczym, zaczynają od zera, startują z tzw. pustym dyskiem twardym i to pozwala im dopasować się znacznie szybciej do każdego środowiska
• potencjalnie mogą nauczyć się wszystkiego; w pierwszych trzech latach życia; mózg małego dziecka dokonuje selekcji; stosownie do doświadczeń i wrażeń z otoczenia wzmocnieniu ulegają pewne połączenia między neuronami – zwane synapsami, z tego powodu mózg trzylatka jest dwa razy bardziej aktywny niż mózg osoby dorosłej
• pamięć długoterminowa rozwija się powoli, dlatego nie pamiętamy doświadczeń z najmłodszych lat. Dopiero od szóstego roku życia tworzy się płat czołowy, który jest odpowiedzialny za logiczne myślenie, osąd i rozsądne zachowania